19 juli - 16 oktober; Honduras en Nicaragua

Hallo allemaal het heeft even geduurd, we zijn nu ook zo druk als gezinnetje, maar hier zijn we weer hoor!! We zitten inmiddels al in Costa Rica maar hebben hier de avonturen van Honduras en Nicaragua.
Het regende pijpestelen toen we Honduras via een onverharde bergpas langs een kleine grenspost passeerden. Bij deze post vertelden ze dat onze autovergunning van El Salvador ook goed was voor Honduras en we geen stempel of wat dan ook nodig hadden dus we vervolgden de onverharde wegen. Het duurde niet lang of we zaten vast in een modderpoel en Herbie helde helemaal over en even dachten we dat we omsloegen!!!!!!! Even later kwam er een 4 wheeldrive die ons eruit trok en reden we verder op naar de volgende uitdaging: een modderige heuvel 1 grote glijbaan:-( Dit hebben we maar niet geprobeert dus terug door de modderpoel. De wegen worden niet aangegeven en plaatsnamen worden aangegeven ruim NA een kruising, dus eerst wat kiezen en dan kijken of je goed zit. Door al het omrijden kwamen we toen het donker was in een vallei bij Santa Elena zonder benzine te staan. Gelukkig kwam er een pickup langs, Eddy sprong achterin op naar een dorp voor benzine. Wat een vriendelijke behulpzame mensen zeg!! Volgende dag weer verder in de modder en tja weer vast. Daar kwam echter een bus vol kerkgangers in hun beste kleren, ze stormden de bus uit met stokken en scheppen. Ze groeven ons uit en duwden Herbie luid roepend; GO GO GO GO GO en toen we reden was het YEAHHHHH en een groot applaus!! We reden naar Marcala via een prachtige groene heuvelige route. In de regen rijden valt trouwens niet mee als de ruiterwissers het niet doen :-(
Verder via La Pas op naar Tegucigalpa de hoofdstad van Honduras, hier hebben we gecouchsurfed bij Amy en haar 5 kinderen, erg gezellig. Elke avond een filmpje kijken en overdag beetje relaxen en shoppen. Ons volgende adres was bij Lorne en Vicky en hun 3 kinderen, zij gingen voor 3 weken op vakantie naar The States en wij pasten op hun huis. En natuurlijk zou de bevalling er plaats vinden met onze verloskundige, Leone, uit Londen en een gynecoloog, Jesus, van Honduras Medical Center. Bijzonder zonnig weer en we brachten de dagen door in de hangmat, achter internet in de jacuzzi of sauna en filmpjes kijkend niet erg vervelend allemaal ;-) Herbie had zelfs last van de hitte, zijn reserveband knalde gewoon door de zon en we hadden nog brandje door sluiting achter in!

En toen begonnen de weeen op zondagnacht rond 3uur, zo om de 15 minuten en later onregelmatiger. Maandag om 17.00uur hadden we nog een afspraak met de gynecoloog om de zaken kort te sluiten voor de thuisbevalling. Miranda in weeen bleek dat al op 4cm! Dus wij weer op naar onze couchsurf villa, Leone gebeld want de weeen waren nu wel heel intensief 7 in 10 minuten dus snel in een koel bad. Toen de vroedvrouw er was bleek dat we rond 21.00uur op 5cm zaten. Om 23.00uur was dit pas 6cm, de gynecoloog die inmiddels ook gearriveerd was besloot toen de vliezen te breken. 01.00uur 8cm dus ging goed alleen bleven de weeen nog altijd onregelmatig. Rond 03.00uur kon de gynecoloog het hoofdje al voelen en haden we de 10cm bereikt, echter tot 04.00uur bleven de persweeen uit en was Miranda totaal uitgeput. Dit doordat het hoofdje wilde niet draaien en maar tegen het bot bleef bounchen. Met de gynecoloog overlegd in welk ziekenhuis we terrecht konden, waarbij de kosten nog te overzien waren. Wij in Herbie 3 kwartier rijden met Miranda in weeen zelfs nog over onverharde weg naar een klein ziekenhuisje San Rocque in de wijk Mira Flores. Miranda ondersteunend zijn we naar de operatiekamer gelopen, ze is zelf nog op de operatietafel geklommen waar ze inmiddels lag te shacken van vermoeidheid. Hier is Maira geboren om 05.20uur met een keizersnee. Met z`n 3'tjes hebben we hier de nacht doorgebracht en om 15.00uur de volgende dag konden we het ziekenhuis weer verlaten!

Super trots en blij zijn we met haar, ze doet het erg goed en is inmiddels anderhalve kilo zwaarder met stoere oorbelletjes in!!! Wat een schatje!!!!!! Vervolgens is Eddy 2 WEKEN druk geweest om alle papierwerk voor Maira te regelen als inschrijving in geboorteregister, Hondurees en Nederlands Paspoort. Wat een bureaucratie wel 4x naar dezelfde kantoortjes en telkens weer een ander verhaal, was er WEER iets niet goed :-( Nadat Miranda een beetje hersteld was gingen we op weg naar Utila. De eerste roadtrip met Maira! Utila is een van de Bay Eilanden aan de Caribische (oost)kust van Honduras. Herbie geparkeerd bij de brandweer in La Ceiba en met de ferry naar het eiland. Eddy heeft hier zijn OW duikbrevet gehaald, prachtig rif en onderwater leven en mooi helder water. Omdat het zo goed ging in 30gr water heeft Eddy gelijk Advanced ook gehaald, YEAH!! 17 Duiken in 6 dagen en in de avonden theorie leren :-) Miranda en Maira maar lekker luieren, het was er zoals ze zeggen ook stinking hot, PFFFF. Terug naar Tegus hebben we afscheid genomen van de family Parsons, Herbie ook weer helemaal schoongemaakt. We zijn naar de grens gereden van Nicaragua en toen kwamen de problemen, we mochten Honduras niet uit. Onze visa zou zijn verlopen ook al hadden we een 30 dagen verlenging gekocht en Herbie had toch geen vergunning om in Honduras te rijden, al met al 350 dollar boete!!!!!!!!!! Hiermee gingen wij natuurlijk niet accoord, na een aantal telefoontjes, veel Español praten en de nacht daar te hebben doorgebracht, lieten ze ons de volgende dag toch Nicaragua binnen.

Wat een prachtig groen land en weer bijzonder vriendelijke mensen. Eerst Leon verkend en daarna overnacht op het strand aan de Pacific. Volgende dag naar de Artesania Mercado in Masaya waar we een mooie familie hamaca hebben gekocht en voor Miranda mooie oorbellen. De nacht hier doorgebracht en op naar Managua waar we gingen couchsurfen bij Nicole, ook hebben we hier onze CA4 visa wel met nog eens 30 dagen kunnen verlengen hahahahah Honduras. Hierdoor hadden we gelukkig meer dan de 5 dagen om door Nicaragua te rijden. Vervolgens op naar Granada, een zeer gemoedelijke stad. Geparkeerd in het centrum naast het park waar iedere dag allemaal venters en schoenpoetsers zaten. Dus we werden elke dag voorzien van koffie en cashewnootjes etc.. We ontmoeten hier een gids in opleiding die ons meenam voor een boottocht over meer Nicaragua, het grootste van centraal amerika waar door een vulkaan 360 eilandjes gevormd zijn. De meesten zijn nu prive eigendom met een enorm huis erop. Doordat Granada ons zo goed beviel was het moeilijk afscheid nemen en zijn we 5 dagen blijven staan aan het park. Hierna op naar Laguna Apoyo, een geweldig helder kratermeer hier hebben we 2dagen gestaan, lekker zwemmen enzo. Alleen kregen we hier zo nu en dan last van mieren in Herbie. Bij vulkaan Masaya hadden we bijzonder slecht weer, je kan hier tot aan de actieve krater rijden en deze was behoorlijk aan het roken. Niet al te gezond dus zijn we maar richting San Juan del Sur een toeristisch dorpje aan de Pacific gereden. Hier hebben we heerlijk gelunched aan de zee waar we ook hebben overnacht en wat een prachtige sunset he?? Vanuit hier zijn we met Herbie op de ferrie naar het eiland Ometepe gevaren, dit ligt in het meer Nicaragua. Een prachtig mooi eiland gevormd door twee vulkanen, vulkaan Conception is nog actief, waar we een aantal dagen hebben vertoefden. Een wandeling gemaakt rond Laguna Verde, de koffieplantage Finca Magdalena bezocht en gezwommen in Oyo water uit een krater. Inmiddels hebben we ontdekt dat mieren ook van reizen houden, honderden mieren in 3 nesten reisden vrolijk mee in Herbie dus Eddy is flink wezen verdelgen. Prachtig eiland 1 van de 7 natuurwonderen! Nicaragua is echt een aanrader, heel mooi!

Liefs,Eddy, Miranda & Maira
PS: 29november 10.10uur zijn wij op Schiphol!