8 november - 29 november; Panama en thuiskomst

Hola amigos,

Met Herbie op naar het ons laatste land, nog even genieten van de Centraal Amerikaanse cultuur en temperaturen van 30+. We verlaten Costa Rica door over een oude spoorbrug, beetje krakkemikkig, Panama binnen te gaan. De tijd gaat hier een uur vooruit en de Panamese grens is dan net gesloten. De douane beambte is niet bepaald blij, we moeten hem 15dollar betalen om alsnog ons papierwerk te regelen. Daar het al donker was hebben we in de eerste stad, Changuinola, overnacht om de volgende ochtend met Herbie op de ferry naar Bocas del Toro te gaan. Helaas kregen we een lekke band en we moesten wachten tot er een llanteria open was om deze te wisselen. Hierdoor misten we de laatste ferry voor het weekend en zijn we dus zonder Herbie met een speedboot naar het eiland vertrokken.
Met de LP op stap zijn we terecht gekomen in Hostel Heike. Maira was hier de jongste backpacker ooit en kreeg dan ook alle aandacht!!! Doordat het de volgende dag regende hebben we niet veel gedaan, alleen een boottrip geboekt voor de dag daarop. Met een Engels stel aan boord op naar de dolfijnen, erg mooi hoor. We hebben er heel wat gezien, jammer genoeg op een afstand. Toen de dolfijnen eenmaal massaal kwamen gingen wij er weer vandoor, helaas…. Eddy ging duiken en terwijl Maira sliep kon Miranda mooi snorkelen. Prachtige locatie om te duiken en snorkelen, het water was warm en het zicht helder. Hierna op naar de lunch, bij een tentje op palen midden op het water met een outhouse erachter (die hadden we sinds Canada niet meer gezien, hahah) Na de lunch was het tijd om even te relaxen op Red Frog Beach, genoemd naar de zeer giftige rode kikkers die hier huizen. Nog even een duik bij Hospital Point, snorkelen ging niet want Maira had het even niet zo naar d´r zin. En dat was de ´babyschipper´ iets teveel! Na deze geslaagde dag weer met de speedboot terug naar de vaste wal, waar Herbie weer bij de brandweer stond gestald.
Volgende dag via een mooie bochtige groene route naar Boquete gereden, een klein toeristisch dorpje in de bergen, dus lekker koel! Onderweg onze ´shit´ nog even gedumpt op een vuilstort. In Boquete hebben we 3 dagen vertoefd en wezen lunchen, mmmmmm. De 4e dag op naar vulkaan Baru waar we aan de voet hebben overnacht. ‘s Nachts om half 3 vertrok Eddy voor een 4 uur durende klim. Het was behoorlijk koud en stikdonker maar de zonsopgang aan de top was echt schitterend. Hier op het hoogste punt van Panama kun je zowel de Caribische Oceaan als de Pacific Ocean zien, prachtig! Om half 12 was Eddy alweer bij Herbie terug en trof daar z´n beide meiden nog slapend aan, hahahaha.
Na dit avontuur zijn we naar Santa Fe gereden. Eerst even lekker poedelen in de rivier en daarna een particuliere orchideeën boerderij bezocht. We konden hier overnachten in een weiland tussen de koeien en paarden. Midden in de nacht schudde Herbie en we dachten dat er iemand op het dak zat, Eddy schreeuwde luidkeels ´get the h*ll out of there’ maar het geschud ging gewoon door, waren het dan misschien de koeien die hun rug aan Herbie schuurden?? De volgende ochtend hoorden we dat het een aardbeving was welke 3 minuten duurde, het episch centrum lag in Costa Rica……ooohh. Na 3 dagen Santa Fe zijn we naar Panamastad gereden.
Onderweg naar Panama werden we aangehouden door een motoragent die nog niet wist waarvoor hij ons ging bekeuren. Eenmaal bij de auto zei hij ‘150dollar boete’ omdat we Maira voorin hadden. De vrouw, bij wie we in het weiland stonden, was met ons meegereden en sprak hem daarop aan, zij gaf hem 5dollar voor een frisdrankje waarna hij weer op z’n motorfiets stapte… En wat indrukwekkend als je via de brug El Puente de Las Americas zo over het Panama kanaal rijdt!
In Panama hebben konden logeren bij de mensen die Herbie ‘gekocht’ hebben, hier hebben we alle papierwerk geregeld en natuurlijk onze Herbie uitgepakt. Sjonge jonge wat kwam daar wat uit zeg! In Panama hoorden we ook dat het noodweer was in Boquette, een brug waar we nog over gelopen waren was volledig ingestort, de hoofdweg was weggespoeld en een hotel dreef nu in de rivier!!! Wat een ramp!!! Er waren al hulpacties opgezet waarbij wij 2 tassen met kleren hebben gedoneerd. Het begint nu echt te spannen, de terugreis naar Nederland komt nu zo dichtbij. Vrijdagochtend 28november om 7.00uur met de taxi naar het vliegveld gebracht. Onderweg hadden we nog een fonteintje op de achterbank tijdens het verwisselen van een stinkluier….
De 3 vluchten verliepen prima en Maira heeft van Maimi naar Frankfurt 7uur in een reiswiegje geslapen, wij maar 3 hahah. 18 Uur later landen we op Schiphol, spannend hoor. Vanaf de bagageband zagen we al een groot spandoek, ‘WELKOM THUIS GLOBBETROTTERS!’ En daar achter het glas stonden alle familie en vrienden te zwaaien met vlag en al!! Een brok in onze keel… Toen we dan eindelijk alle bagage hadden verschenen we met z’n drieën door de deur en werden we verwelkomd en geknuffeld, geweldig! Beppe mocht als eerste Maira vasthouden en wilde haar ook niet meer loslaten, haha. We zijn hier overweldigd met prachtige cadeaus, IEDEREEN ENORM BEDANKT, onder een kopje koffie konden we even rustig bijkomen van alle emoties! En zijn we met oom Raymond en Jeroen vertrokken naar oma en opa in Nijverdal.
We zijn nu een aantal weken terug en wonen tot 19 februari in de woning van een vriend (Curiestraat 2, 3822XD, Amersfoort) Het is voor ons drieën nog flink wennen we hebben nog wel de blues…. Er moet veel geregeld worden en we brengen onze tijd binnen door vanwege de kou, allemaal veranderingen. Het reizende bestaan missen we zeker maar ook dat zal wel weer slijten. Miranda begint 5 januari weer bij haar oude werkgever en Eddy is nog druk met solliciteren!!! Ook zijn we nog op zoek naar woonruimte. Tja, dit is ons laatste avontuur via deze site en we willen iedereen erg bedanken voor jullie belangstelling de afgelopen 16 maanden, de reacties waren altijd fantastisch om te lezen!

Groetjes en liefs van jullie amigos,
Eddy, Miranda en Maira

PS: De eerste DVD’s van Canada en The States zijn ook al binnen, wil je deze eens komen bekijken laat het ons weten, ze zijn echt mooi geworden!