13 december- 4januari; The States, NYC, Washington

Allereerst enorm bedankt voor alle geweldige reacties op onze blog en via de mail! Wij wensen iedereen een fantastisch 2008, live your dream!
Op 11 december zijn we om half 6 de grens met de Verenigde Staten overgegaan. Natuurlijk weer vingerprints en een foto laten maken en gevraagd naar onze plannen en was alles oke! We zijn door gereden naar Southwest Harbor, een klein plaatsje bij Acadia National Parc, op een soort van schiereiland. Volgende dag was het mooi weer en hebben we rondgetoerd langs Bar Harbor, Bas Harbor, en andere kleine vissersdorpjes. Zomerdag stikt het hier van de toeristen. Op de weg naar Portland die dag zagen we ineens een bald eagle heel dichtbij in een boom. Eddy sprong uit de auto om fotoos te maken, bleek dat er zelfs twee waren, wat een gigantische beesten zeg. ’s Avonds aan de Guinness in een Ierse pub met een live band. Hier hebben we uit volle borst Wild Rover en Molly Malone gezongen, de mensen waren erg vriendelijk en de band kondigde ons aan als gekke Nederlanders die hier de sneeuw trotseerden. De volgende dag heeft Miranda lekker lang geslapen in Herbie en Eddy is Portland gaan verkennen.
Die middag zijn we naar Boston gereden waar we ‘s avonds aankwamen. Volgende dag door Boston gezwalkt langs een monument met allemaal dogtags, als herinnering aan alle omgekomen Amerikanen. BBBRRRR dat was echt een indrukwekkende ervaring. Daarna hebben we café Cheers bezocht, Miranda is een dikke fan van deze televisieserie. Op de vijver van Beacon Hill park hebben we 2 uurtjes op schaatsen gestaan, heerlijk! Voor Miranda viel het redelijk mee, Eddy stond eerst te stuntelen als een houten klaas maar ging later als een speertje :-)
Die avond zijn we op aanraden van Michel en Cindy naar Port Harwich op Cape Cod gereden, een schiereiland voor de oostkust. Herbie’s gastank was inmiddels leeg dus koken is er niet meer bij, volgende ochtend lekker uit ontbijten geweest. Het was vandaag zware storm dus wezen rondrijden langs de kust. Hier hebben we het bezoekerscentrum van Cape Cod National Seashore bezocht en 4 films bekeken over de geschiedenis en het ontstaan van de Cape, waarna we de storm trotseerden even één met de woeste zee.
Vervolgens zijn we naar New York gereden waar we in Brooklyn hebben gecouchsurfd bij een Blankespoor. Een gastvrije kunstenares alleen de buurt en haar huis waren niet al te fris! Per metro zijn we New York gaan verkennen en even met de ferry naar het Vrijheidsbeeld en Ellis Island geweest. Nou ja even, de controle was nog erger als op een vliegveld, alle bagage door de scan, jassen uit, mutsen en riemen af. Eddy moest zelfs z’n kisten uitdoen omdat het poortje maar bleef piepen. Sinds 9/11 zijn ze nog ERRUG voorzichtig hoor! Zelfs bij een bezoekje aan het National Museum of the American Indian. Het Vrijheidsbeeld was erg indrukwekkend en ook Ellis Island waar vroeger alle immigranten aankwamen. Hierna zijn we via Wall Street en Broadway naar Ground Zero gelopen. Een enorme gat in de grond wat bijna volledig is afgezet met hekken en groen doek. Ze zijn hier nog altijd druk aan het bouwen, één grote bouwput. ‘s Avonds heerlijk wezen eten in China Town en bij maanlicht gewandeld over de urban Brooklyn Bridge. Miranda had wel genoeg van de grote stad en wilde New York na 1 dag alweer verlaten. Maar we bleven nog een dagje lekker gewandeld door Central Park, echt een heeeeel groot park. Even langs Times Square en we hebben de Empire State Building beklommen, net als King Kong, voor een geweldig uitzicht over de Big Apple.
Toen we om een uur of 7 weer bij Herbie kwamen lag er allemaal glas op de stoep, ja hoor ruit ingeslagen en de deur was open :-( Snel binnengekeken hier was het een enorme bende, alle kastjes waren open getrokken. Eddy’s gitaar was pleite evenals zijn zakmes en de gereedschapskoffer van Herbie. Nineoneone gebeld, toen de politie kwam stonden ze eerst te staren op de plates en vroegen, “how did this Van get here?” Duhh like we drove it, vervolgens of dit de 1e inbraak was, “well YES!” Waarop hij antwoorde, “welcome to Brooklyn!” Maar plastic voor de ramen gespannen, we baalden gigantisch natuurlijk……
Zo zijn we de volgende dag richting Washington gereden waar we ‘s avonds op 1600 Pensylvania avenue stonden, the White House. Mooi pandje hoor dat witte huis, hierachter staat een grote ellipse. Na wat rondgelopen te hebben reden we verder richting Richmond.
We reden op de middenbaan van de drukke Interstate 95 toen Herbie er zomaar mee stopte!! :-( Stil stonden we, links en rechts de vlogen de wagens om ons heen en toeterden. De uitdrukking “ they fliped us the bird” is ons nu ook duidelijk geworden, de middelvinger opgestoken. Maar 911 gebeld, want uitstappen was echt suicide! Ik uitleggen waar we stonden zegt die mevrouw, “the beige VAN?” Na 10 minuutjes werden we door een towtruck op de shoulder geduwd. Vervolgens 2 uur wachten op de 2e sleepwagen (wij wilden gebruik maken van ons AAA lidmaatschap) welke ons zo’n 130 km verderop bij een garage afleverde. Daar hebben we onszelf een hook-up gegeven voor de nacht en de volgende dag kreeg Herbie een nieuwe ontstekingsmodule.
Via de Blue Ridge Parkway zijn we verder getoerd richting Woodstock. Onderweg kwamen we er al achter dat wapens helemaal normaal zijn. Miranda wou wat vragen bij een tankstation en daar stonden ze met dikke pistolen achter de balie.
Wij hadden het wel een beetje gehad en wilden nu zo snel mogelijk naar Woodstock, Georgia. Voor de kerst zijn we hier aangekomen bij onze vrienden Remko en Jantien uit Holland en hun twee labradors Nicky en Goldy. Hier kunnen we lekker relaxen en bijtanken van onze avonturen. Op de enige kerstdag die ze hier kennen hebben we een heerlijk kerstdiner gehad en oud en nieuw met echte oliebollen gevierd! Herbie heeft uiteraard een nieuwe ruit gekregen, maar wat bleek nu? Het driehoekig raampje aan de passagierskant was ingeslagen en de grote ruit gewoon naar beneden gedraaid! Die kon dus zo weer omhoog, domdom! HAHHAAHA Nou ja, dat scheelde ons weer 200 dollars. Ook is Herbie beveiligd met kippengaas en cijfersloten. Vanaf hier vertrekken richting Nashville en Memphis en dan verder richting het westen op naar de Nationale Parken. Remko en Jantien enorm bedankt voor jullie geweldige gastvrijheid, Many Thanks!
Liefs Mirened.

PS: Bas en Sharmila bedankt voor de extra fotoruimte, die hadden we net nodig en Erik leuk dat jij belde VOIP is echt CHEAP ;-)