26januari-26februari; Grand Canyon naar SFransisco

Hallo Vrienden,

Nog net een glimp van de sunset toen we arriveerden bij Desert Viewpoint aan de South Rim van de GRAND CANYON, wat inmens niet te bevatten! Op een parkeerplaats in het dorpje Tusayan hebben we overnacht. De volgende ochtend bij het infocentrum de IMAX film over de Canyon gezien en info verzameld over de mogelijke trails. Door regen hebben we een aantal tentoonstellingen bezocht. Een lezing over de natuurlijke en culturele geschiedenis gaf ons al een voorproefje van ons verblijf op de bodem van de Canyon. Hier is het altijd de 10 graden of meer! 's Ochtends zijn we met de hikersbus vertrokken naar de South Kaibab Trailhead, toch besloten om naar de Colorado River af te dalen 1.433m onder ons! Door veel sneeuw en ijs op het bovenste deel van de trail hebben we crampons gekocht, erg handig vooral omdat de trail hier ook nog eens behoorlijk stijl is. Na 6uur en 11km downhill hiken ervaar je de Canyon pas echt! Bijzonder mooi, ook al lag er een dik wolkendek. De trail gaat langs Skeleton Point, waar een pak 'mule' naar beneden is gestort :-( Onderaan bij Phantom Ranch hadden we een cabin gehuurd natuurlijk zonder maaltijden, want we reizen low budget. Alleen tijdens het koken met onze MSR-brander ging het brandalarm af, dus snel alle ramen en deuren open om te voorkomen dat we met de parkranger aan de stok kregen ;-) 's Avonds hebben we met hikers uit Montreal (CA) en Florida 99 gespeeld, een kaartspel dat maar 1 verliezer kent (dat is lache). Vroeg in de morgen zijn we begonnen aan de Bright Angel Trail 15km op naar de boven wereld, 8uur lang zwoegen! Tsjonge, jonge wat een klim maar wel erg mooi.
Die avond en de hele volgende dag zijn we naar Zion National Park gereden, in de avond liet Herbie het weer even afweten en wilde moeilijk starten. In Zion hebben we de Sand Bench Trail (6km) gewandeld, een easy trail op een zonnige dag. Vanwege Miranda haar frontpackje doen we het maar even iets rustiger aan. In Zion kun je geweldig mountainbiken en je hebt hier sandstone cliffs tot wel 2.700m.
Vervolgens op naar Bryce National Park, het park van de 'Hoodoos', allemaal pilaren van steen gevormd door erosie. Hier hebben we de Navajo Loop Trail gedaan. Volgens de ranger een goed begaanbare trail, snowshoes of crampons waren volgens hem dan ook niet nodig. Hij was er die dag zeker niet geweest, want onderaan de Loop zakten we zo ongeveer tot onze knieen in de sneeuw. Dat werd dus 2 uur ploegen en zwoegen. We hadden wel weer een bijzonder zonnige dag en de Hoodoos zijn echt apart, geweldig om te zien. Door Herbie te voorzien van een vers luchtfiltertje ging hij zich ook weer iets beter voelen, wat wil je na zo'n 23.000km :-)
En nu op naar Arches National Park langs een geweldig route over een ridge van wel 3.100m en via Capitol Reef National Park. We hebben overnacht in het pitoreske Moab en zijn de volgende dag in de sneeuw een route van 75km door het park langs de verbazingwekkende Arches als Balanced Rock, The Windows, Delicate Arch en Landscape Arch welke de breedte van een voetbalveld overspant!
In stormachtig sneeuwweer zijn we naar Salt Lake City gereden! Hier hebben we bij 3 toffe meiden gecouchsurfed. Een dagje skien in de beste sneeuw van de wereld zagen we ook wel zitten, dus op naar het Alta skigebied. Helaas geen fotootjes van want Eddy was de SD kaart even vergeten. Het was een bijzondere koude dag met veel wind, Miranda skiede op haar gemakje van de makkelijke groene pistes en Eddy zoefde van zwart.
De dag erna richting Grand Teton gereden, maar nooit aangekomen. Het weer werd zo slecht dat we voor een roadclosure kwamen. De weg was dicht vanwege harde wind en sneeuwbanken van 13.00uur tot 22.00uur. Volgende dag maar verder gereden en weer gestrand in Victor waar we hoorden dat de vallei compleet was afgesloten, we konden er niet uit! Dag 3 laatste poging richting Grand Teton te gaan, maar al snel was er een roadclosure vanaf de vorige avond hier stonden we voor 2 uur. Eddy is toen maar zijn eigen broodjeszaak begonnen, er mag onderhand wel weer wat geld in het laatje komen. Maar vanwege alle roadclosures moest er ook een snowscooter komen om de broodjes te kunnen bezorgen ;-)
We besloten Grand Teton en Yellowstone helaas maar te vergeten (you can't have it all) en zijn in 1 ruk naar Kalispell (MT) gereden. Hier hebben we anderhalve week bij Eddy's nicht Geertje, haar man David en 4 kids op de couch gelegen. Nou ja, Miranda heeft gerelaxed en zich laten verwennen met lekkernijen en Eddy heeft samen met David en z'n vader Herbie een GROTE BEURT gegeven. Na 25.000km heeft Herbie 5 dagen op blokken gestaan en is nu echt FULLY RELOADED!!
In een Womens Clinic in White Fish hebben we een echootje laten maken van ons globettotterje, het duikelde vrolijk in het rond en was volgens Dr. Beach in gymhour. Na wat testjes en onderzoekjes bleek dat alles prima gaat met moeder en kind! Het berichtje op de blog zorgde voor een stroom aan e-wenskaarten en felicitaties, dankjewel allemaal!!
Na een heerlijk diner hebben we afscheid genomen van Geertje, David, Marc, Lydia, Nathan en Sarah en zijn richting California gereden, op naar de ZON. Herbie was Kalispell nog niet uit en werd al staande gehouden door een State Trooper, volgens haar deed ie aan speeding! Herbie voelde zich alleen maar goed na de grote beurt! Met haar hand op het wapen werden we benaderd, terwijl we nog wel achter kippegaas zitten! De nogal agressieve Cop riep tegen de bestuurder dat hij vooral kalm moest blijven. Terwijl Eddy haar alleen maar duidelijk maakte dat ze toch echt de Registration Papers al in handen had, domdom. Gelukkig kwamen we er met een waarschuwing af. De boete was waarschijnlijk ook nooit aangekomen want ze wist duidlijk niet met de papieren om te gaan, bestuurder Eddy het Bildt woonachtig in Amersfoort British Columbia?? In het centrum van Portland (OG) hebben we overnacht op een betaalde parkeerplaats, waarbij de parkinglot manager zei dat we wel tot de volgende ochtend konden staan. s 'Ochtends wel een prent onder de wisser vanwege een verlopen kaartje. Hmmm, dit is dan toch echt onze 1e bekeuring. Onderweg naar Redwoods National Park hadden we regen, regen en nog eens regen. Na een overnachting in Orick was het weer nog niet beter en zijn we maar weer gaan rijden. Toch wel even gestopt, getankt en geschoten, een fotootje natuurlijk, in het dorpje Miranda. En in 1 ruk op Eddy's verjaardag door naar Corralitos bij San Fransisco waar Theo woont, een achterneef van Eddy. Nog bedankt voor alle e-cards en felicitaties!
We zitten nu in een little artistic cabin on the mountain midden in de natuur bij Theo. Lekker douchen in de openlucht onder een Redwood Tree. Wel even wennen voor Miranda die wachtte eerst op beter weer, dus gister 20 graden en veel zon. En de kortebroeken kunnen ook weer uitgepakt worden.... Vanaf hier vertrekken richting LA via Yosemite, Sequoia, Death Valley en Josua Tree National Park. 11 Maart moeten we de States uit, op naar Mexicooooooo...............

Groetjes,
Mirened